CZWARTEK 03.01.2022 r.
Dzień Dobry Pszczółki :)
1. Na początek powtórzymy sobie znajomość cyfry oraz umiejętność liczenia. - Menu karnawałowe – przeliczanie w zakresie 9. (Białe papierowe talerzyki, pisaki, kartoniki z liczbami od 3 do 9, klamerki do bielizny)
Rodzic rozdaje dziecku papierowe talerzyki oraz losowo wybrane kartoniki z liczbami. Zadaniem dziecka jest narysowanie tylu przekąsek, ile przedstawia wylosowana liczba. Rodzic zachęca do rysowania zdrowych przekąsek, np. owoców. Po przygotowaniu talerzyków dziecko ponownie losują kartoniki z liczbami. Tym razem oznaczają one liczbę gości. Dziecko bierze odpowiednią liczbę klamerek (zgodną z wylosowaną liczbą). Przypina klamerki przy talerzykach, w równych odstępach. Ponownie przelicza produkty spożywcze. Określa, czego jest więcej – gości czy przekąsek, oraz o ile więcej. Zastanawia się, co zrobić, by każdy gość otrzymał przekąskę (dorysować produkty), oraz jak podzielić produkty po równo między mniejszą liczbę gości.
- Co dalej? – zabawa matematyczna. (Kartoniki z liczbami)(załącznik nr 2)
Dziecko siedzi z rodzicem na dywanie. Rodzic podaje pierwszą liczbę, np. 7. Dziecko kolejno kontynuują liczenie. Gdy je zakończy, rodzic podaje kolejną liczbę, od której dziecko zaczyna liczyć. Jeżeli dziecko ma problem z liczeniem od konkretnej liczby, rodzic układa z kartoników z liczbami węża liczbowego (od 0 do 9). Dziecko może się nim posiłkować przy podawaniu odpowiedzi.
- O jeden większa, o jeden mniejsza – zabawa matematyczna. (Kartoniki z liczbami (od 0 do 9), liczmany – klocki, kredki) Rodzic układa kartoniki z liczbami od 0 do 9. Dziecko podpisuje kartoniki liczmanami – kładzie liczmany, które tworzą wieże, nad kartonikami (celem jest pokazanie przyrostu o jeden dla kolejnych liczb naturalnych). Następnie rodzic bierze kartoniki z liczbami od 1 do 9. Wybiera np. kartonik z liczbą 3. Zadaniem dziecka jest powiedzenie liczby o jeden większej i o jeden mniejszej od liczby napisanej na kartoniku.
2. Posłuchaj i idź – zabawa ruchowa. Dziecko chodzi po pokoju w rytm wyklaskiwany przez rodzica. Rodzic różnicuje rytm – klaszcze szybko lub wolno. Na przerwę w grze dziecko stoi bez ruchu.
3. Teraz sobie poćwiczymy z wykorzystaniem kubeczka. Kubeczek może być plastikowy bądź po jogurcie.
- Wędrujący kubeczek – ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dziecko przekłada kubeczek z ręki do ręki: z przodu, z tyłu, pod kolanem, nad głową – w pozycji stojącej i w ruchu. - Rzuć i podnieś – ćwiczenie tułowia. Dziecko stoi w małym rozkroku, kubeczek kładzie na głowie, wykonuje skłon głową w celu upuszczenia kubeczka na podłogę; następnie wykonuje skłon tułowia z jednoczesnym podniesieniem kubeczka i umieszczeniem go ponownie na głowie (podczas skłonu nogi dziecka są proste). - Turlamy kubeczek – ćwiczenia mięśni grzbietu. Dziecko w siadzie prostym, kubeczek trzyma oburącz na wyprostowanych nogach. Turla kubeczek po nogach jak najdalej w kierunku stóp i z powrotem, mając nogi proste w kolanach. - Obuwie z kubeczków – skrętoskłony. Dziecko w siadzie rozkrocznym, kubeczek trzyma w prawej ręce. Wykonuje skrętoskłon do lewej nogi, próbuje położyć kubeczek na palcach lewej stopy. Prostuje się, następnie wykonuje skrętoskłon do prawej nogi i próbuje założyć kubeczek lewą ręką na prawą stopę. Podczas wykonywania ćwiczenia kolana mają proste. - Zajrzyj do kubeczka – ćwiczenie mięśni brzucha. Dziecko w leżeniu przodem, trzyma kubeczek w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło Zaglądamy do kubeczka unosi ręce i głowę do góry, utrzymując je krótko w tej pozycji, następnie je opuszczają. - W prawo i w lewo – zabawa ruchowa z elementem czworakowania. Kubeczek stoi na podłodze. Dzieci maszerują na czworakach dookoła kubeczka w prawą stronę, a następnie, po usłyszeniu klaśnięcia w dłonie, w lewą stronę. - Niezwykłe spotkanie – ćwiczenie mięśni grzbietu i brzucha. Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek trzyma w rękach wyciągniętych za głowy; jednocześnie wznosi ręce i nogi i próbuje dotknąć rękami z kubeczkiem do stóp, a następnie powraca do pozycji wyjściowej. - Do góry i na dół – ćwiczenia oddechowe. Dziecko w leżeniu tyłem, kubeczek ma położony na brzuchu. Przy wdechu uwypukla brzuch – obserwuje wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu obserwuje jego opadanie. - Jesteśmy uważni – ćwiczenie równowagi. Dziecko w pozycji stojącej, kładzie kubeczek na głowie. Wykonuje trzy kroki marszu, a potem powolny przysiad i powrót do pozycji wyjściowej – tak aby kubeczek nie spadł. - Sprytne ręce – rzuty. Dziecko podrzuca kubeczek obiema rękami, a następnie jedną ręką je łapią (w miejscu i w ruchu). Potem podrzuca kubeczek, klaszcze w ręce i łapie kubeczki. - Sprawne stopy – ćwiczenie stóp. Dziecko w pozycji stojącej, podnosi palcami stóp kubeczek i podaje sobie do rąk. Wykonuje siad skulny podparty, kubeczek trzyma pomiędzy stopami. Podnosi stopy z kubeczkami do góry i powraca do pozycji wyjściowej. W pozycji stojącej turla kubeczek od jednej stopy do drugiej. 4. Na zakończenie zapraszam do wykonania karty pracy. Załącznik nr 3.
Życzę miłego dnia, pani Ania
|