Dzień dobry :) Dziś porozmawiamy o obowiązkach domowych.

1. Utrwalanie pojęcia rodzina. Rytmiczne dzielenie nazw członków rodziny (na sylaby).

Biała kartka dla dziecka, pudełko z klockami, np. drewnianymi. Przed dzieckiem rodzic układa białą kartkę i pudełko z klockami.

Dziecko bierze cztery klocki i układa je obok kartki. Rodzic pyta, co znaczy słowo rodzina. Następnie prosi, aby dziecko powiedziało, kto

wchodzi w skład ich rodziny (np.: mama, tata, brat, siostra, babcia). Dzieci kolejno wymienia-

ją nazwy poszczególnych członków rodziny, dzieląc je rytmicznie (na sylaby). Po każdej wypowiedzi dzieci układają na kartkach tyle klocków, ile sylab jest w wypowiadanych słowach. Powtarzają słowa, dzieląc je rytmicznie (na sylaby) i dotykając jednocześnie klocków.

2. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller „Czy ja jestem gość?”

Książka (s. 26–27)

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-ks/mobile/index.html#p=28

– Od poniedziałku mam dyżur ogrodnika – pochwalił się Olek. – Co drugi dzień będę pod-

lewał kwiatki. Pani powiedziała, że to bardzo odpowiedzialna praca, bo bez wody one uschną.

– Będziesz pamiętał o swoich obowiązkach? – zapytał tato.

– No jasne! – zapalił się Olek. – Chociaż wolałbym dyżur kucharza – przyznał po chwili namysłu.

– Kucharza? – zaniepokoiła się mama.

– Zadaniem kucharza jest nakrywanie do stołu – uspokoił ją synek. – Ten dyżur dużo bardziej mi się podoba, ale kucharzem jest w tym tygodniu Wojtek.

– Jeśli tak bardzo chciałbyś nakrywać do stołu, to może… poćwiczysz w domu? – zaproponował tato.

– Naprawdę? – ucieszył się Olek i popędził do kuchni.

– Na kolację będzie sałatka jarzynowa, ser żółty i wędlina – poinformowała go mama.

– Każdy z nas będzie potrzebował małego talerzyka, noża, widelca i kubka na herbatę. Zaraz

włożę chleb do koszyczka, przygotuję miseczkę z masłem i dzbanek z herbatą.

Uradowany Olek z dumną miną rozkładał nakrycia – nóż po prawej stronie, widelec po lewej…

– A czy ja mogę postawić serwetki? – zapytała Ada.

– Dyżurnym jest tylko jedna osoba – oświadczył z naciskiem jej starszy brat.

Ada spuściła głowę i zrobiła taką minę, jakby miała się za chwilę rozpłakać.

– Jutro ty możesz być naszym kucharzem – pocieszyła ją mama.

– Ale ja chciałbym poćwiczyć trochę dłużej – zaprotestował Olek.

Tato uśmiechnął się pod wąsem. – Jeśli wytrwasz do końca tygodnia, to jesteś gość –

oświadczył.

– Gość? – zdziwił się Olek. – Przecież ja tu mieszkam.

Rodzice parsknęli śmiechem. – Tak mówi się o kimś, na kim można polegać – wyjaśniła

mama.

– Na mnie można – zapewnił Olek i naprawdę się starał… cały wtorek. W środę postanowił

podzielić się swymi obowiązkami z Adą.

– Jak tak bardzo chcesz, to możesz nakrywać – zgodził się łaskawie.

Ada z zapałem zabrała się do pracy, ale zupełnie nie pamiętała, jak ułożyć sztućce, a na

dodatek miseczki na bigos okazały się dla niej za ciężkie i ostatecznie do kolacji nakryła mama.

W czwartek nikt nie miał ochoty być kucharzem.

– Jak weźmiesz za mnie dyżur, to dam ci naklejkę z dinozaurem – kusił siostrę Olek, nie zauważając taty, który właśnie stanął w drzwiach.

– Ada jest jeszcze za mała, aby to robić sama – oświadczył tata. – Jeśli nie chcesz nakrywać,

to idź poskładać swoje zabawki, a ja zrobię to za ciebie.

– Ale wtedy nie będę gość… – spuścił głowę Olek.

– Zakres obowiązków zawsze można negocjować – uspokoił go tato. – Ważne, aby nie spychać ich na innych.

3. Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

rodzic zadaje pytania:

− Jakie dyżury w przedszkolu sprawiają dzieciom największą radość?

− Jaką funkcję pełnił Olek w przedszkolu? Jaką funkcję chciał pełnić Olek?

− Jak Olek wywiązywał się ze swoich obowiązków?

− Czy dzieci mają obowiązki w domu? Jakie to obowiązki?

4. Zabawa ruchowa z elementem równowagi – Herbatka dla taty.

Dwa plastikowe krążki (tace) i dwa kubki plastikowe (nie jednorazowe, bo są zbyt

lekkie i szybko spadną). Rodzic ustawia w jednym końcu pokoju stolik. Wyznacza linię startu. Demonstruje przebieg zabawy i zanosi tacie herbatkę, czyli ustawia kubek na krążku, niesie go w stronę stolika i stawia na nim kubek.

Rodzic wręcza dziecku krążek, a na nim ustawia plastikowy kubek. Dzieci wyobrażają sobie, że niosą w nim herbatkę dla taty. Pokonują wyznaczoną trasę. Podchodzą do stolika, stawiają na nim kubek z herbatą, ustawiają na krążku ten, który zostawił rodzic (sprzątają ze stołu),

i wracają w ten sam sposób na linię startu. Pokonując trasę, dzieci uważają, aby kubek nie spadł z krążka. Jeśli tak się stanie, naśladują wycieranie podłogi, podnoszą kubek, ponownie ustawiają go na krążku i idą dalej.

5. Słuchanie piosenki Porządki (sł. i muz. J. Kucharczyk)

Rozmowa na temat piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=wtjgX7vcLrU

I. Lubię czystość, więc porządek

w swym pokoju zawsze mam;

książki, misie, samochody,

każda rzecz swe miejsce ma.

Ref.: Co dzień rano łóżko ścielę

i podlewam kwiatki,

pozamiatam, poodkurzam,

posprzątam zabawki.

II. Jak to miło, gdy mój pokój

od rana czystością lśni;

nie potrzeba dużo pracy,

by porządek zawsze był.

Ref.: Co dzień rano...

6. Rodzic zadaje pytania dotyczące piosenki.

− O czym jest nasza piosenka?

− W jaki sposób należy dbać o czystość?

− Czy wy także dbacie o porządek w waszych domach?

7. Nauka piosenki Porządki na zasadzie echa muzycznego.

Rodzic wyjaśnia pojęcia: przygrywka, zwrotka, refren.

Osłuchanie z pierwszą zwrotką piosenki.

Zaznaczanie klaśnięciem pierwszej miary taktu.

8. Dla chętnych kilka kolorowanek

https://kwiecien.academy/pomagam-w-domu-kolorowanki/

Miłego dnia :)

Poniedziałek 15.11.2021r.

Dzień dobry Motylki :)

Dziś dzień Powietrza, więc przed nami wiele eksperymentów.

1. Na początek przedyskutujcie czy powietrze istnieje, czy możemy je zobaczyć albo powąchać?

2. Posłuchajmy wiersza L.J. Kerna „Piotruś i powietrze” ( ilustracje do wiersza w załączniku)

https://www.youtube.com/watch?v=aYOIy4mhQKs

"Piotruś i powietrze"

Był pewien chłopiec w różowym swetrze,

Którego raz zapytano:

–Czym chciałbyś zostać, Piotrusiu?

– Powietrzem!

–Dlaczego powietrzem?

–Ano,

Dlatego tylko, proszę mamusi,

Że ono nic robić nie musi.

Pobladła biedna mama z wrażenia,

Ot, los mieć syna lenia.

Wieczorem poszedł Piotruś do łóżka,

Mamusia światło zgasiła.

I zasnął Piotruś, a Dobra Wróżka

W powietrze go zamieniła.

I nagle patrzcie, co to się dzieje:

Piotruś po świecie wieje.

W miastach uderza o domów mury,

W górze na niebie rozpędza chmury,

Na morzu białe spostrzega żagle,

Więc mocno dmucha w te żagle nagle,

Na szosach siwe podnosi kurze,

Organizuje trzy groźne burz,

Porusza liście na wszystkich drzewach,

We wszystkich ptasich gardziołkach śpiewa,

Jest jednocześnie we wszystkich stronach,

W samochodowych siedzi oponach,

Wierci się, kręci, tańczy jak fryga,

Aeroplany na sobie dźwiga

I – to już chyba największa heca –

Dmucha jak wariat we wszystkich piecach...

Rano, gdy zbudził się, przetarł oczy

I rzekł:

– Zmęczyłem się bardzo w nocy.

Nie przypuszczałem, proszę mamusi,

Że tak powietrze pracować musi...

3. Rozmowa z dziećmi na temat wiersza:

- Czym chciałby zostać Piotruś?

- W co się zamienił Piotruś?

- Co wtedy robił i gdzie był?

- Co Piotruś zrobił rano, gdy się przebudził?

4. Pora na eksperymenty potrzebujemy: balonow, świeczek, plastikowej pustej butelki

• Nadmuchiwanie balonów, powolne wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnej twarzy, tak aby dzieci poczuły ruch i siłę wydobywającej się zawartości balonów.
• Rakieta balonikowa- rodzic dmucha w balon, następnie puszcza go tym samym powodując jego lot. Dzieci zauważają, ze wylatujące powietrze wprawia balon w ruch. Ruch powietrza to wiatr.
• Zapalamy 2 świeczki jedną nakrywamy i obserwujemy
• Na plastikową butelkę nakładamy ściśle balon. Wkładamy butelkę do miski z gorącą wodą i obserwujemy jak balon się nadmuchuje

5. Zabawy badawcze:

• Skąd te bąbelki?- dziecko ma przed sobą kubek z wodą i słomkę- nabiera powietrza i dmucha do kubka przez słomkę
• Skąd ten wiatr? – przygotowujemy drobne kawałki papieru i układamy je na stole, napełniamy balon powietrzem, powietrze znajdujące się w balonie kierujemy w stronę kawałków papieru.

6. Zabawa logopedyczna: Do tej zabawy potrzebna nam będzie słomka, szklanka i kartka papieru. Dajemy dziecku kartkę papieru i prosimy, żeby podarł ją na małe kawałki. Stawiamy szklankę przed dzieckiem. Dajemy dziecku słomkę i prosimy żeby za jej pomocą napełnił szklankę kawałkami papieru. Czynność możemy powtórzyć jeśli dziecko ma ochotę.

7. Praca plastyczna : Kolorowy balon- ozdabianie mazakami.

Dla chętnych jeszcze kilka eksperymentów do obejrzenia:

https://www.youtube.com/watch?v=2-NU0LrDDIA

https://www.youtube.com/watch?v=Xgcf_IbiVjU

https://www.youtube.com/watch?v=ds4Rog1h7bA

Miłego dnia, pozdrawiam Pani Ramona :)